Evren ÜNLÜ İle Tarihe Yolculuk

Keçi otlatanlar, Şalvarlı hırtlar, terörist kılıklı adamlar, dan-dun top oynayan fırtlar, sağa sola işeyip duran heriflerin hepsi burada. Oysa ki turist otobüslerinin biri durup, ötekisi kalkıyor. Her yerde sizi kötü, kötü kesen tipler, 5-10 kişilik sürüler halinde işsiz güçsüz takımı, atılmamış çöp yığınları, pis bir koku. Sanki İzmir’in orta yerinde değil de Şırnak, Hakkarinin bir yerindesiniz hissine kapılıyorsunuz. Nereden mi bahsediyorum meşhur İzmir’imizin Kadifekalesinden. Her yerde çöpler, yemek artıkları, sağda solda özellikle kale duvarlarının diplerinde yakılmış ateşlerin izleri, insan dışkıları, yenmiş çekirdek, midye kabukları vs. rezillik üst üste. Buradaki insanlara mı kızmalı, belediyeye mi, kültür bakanlığına mı bilemiyorum. 1990’lardan beri neredeyse her dönem Kadifekale Kültür ve Cazibe Merkezi olacak türünden haberleri okusak ta onca yıl geçti ama Kadifekale pislik, ilgisizlik merkezi devam ediyor. Önce İzmirin en güzel manzarasının izlenebildiği Kale

Kokluca, bu günün Altındağ semti. 90 yıl önce İzmirin yanıbaşında bulunan bir rum köyü idi. Pınarbaşı gibi İzmire doğudan gelen yolun üzerinde bulunan bu köy o zamanlar İzmire (Konak) 1 saatlik mesafe uzaklıkta bulunuyordu. Bozdağların batıdaki son uzantısının üzerinde yer alan Kokluca köyünün evleri sık değil aralıklı olarak inşa edilmiş ve meyve bahçeleri, zeytinlikler içinde bulunuyordu. Köyün tüm halkı rum idi ve yaklaşım 100 aileden (Daha sonra başka bir kaynak da 3000 kişi olarak bahsedilmiştir) oluşuyordu. O zamanlar (19.yy) bu köyde su sıkıntısı yaşanmasına rağmen köy sakinleri rahatça köye su getirebilecekleri bir bütçeye büyük bir çan kulesi yapmayı yeğlemişlerdi. Meryem Ana adına yapılan kilise günümüze ulaşmasa da o zaman ki gezginler tarafından güzel bir kilise olarak adlandırılmıştır. Burası hakkında dönemin romantik Yunan/Rum yazarları tarafından binlerce yıllık Yunan geleneklerini kaybetmemiş hatta ionların torunları olarak bahsedilse de daha önceleri burada Hol